LE MISTERE A TTARDE VECCHJE
“APPRIME”
Parlà de cum'ere suggestìve 'a prucissione de le Mistére quanne scéve a Ttarde vecchje, e 'u vé cuende a ci no' l'ha viste maje, te sinde dìcere: “ C'esageraziòne frate... Ma vall'a cuèndele a nn'otre và'!
Cume po' crèdere une, ci no' ha viste maje passà su'o ponde girèvule alliniate une ret'a ll'otre le stàtue de le Mistére, sott'a 'nu ciéle da 'nu late russ'ambrate da 'nu Sole tramundate, e l'otre late 'nnargendate da 'na Luna già apprettate?
Ponne crèdere a 'stu quadre rare!?
E o' raddùne de Le Mistére 'nnanz'a chjese d'a Trinetate p'aggiustare le destànze p'u camìne de 'na strade a serpendìne cum'a quedde de vija Duome, c'assemègghje tale e quale 'a strade ca facì quidd'Ome pe' scè assè d'a “Giudiziària”... pe' 'nghjanà mér'u Calvarie!...
Pigghj'e cuèndele 'stu scenàrie!
Quanne vide ind'a le logge, le fedéle a tù per Tù: facce-frònde c'u Signòre, ca fin'a quande s'allundane pigghj'e 'u Tuècche cu' le mane!
No' te diche po' 'na vote... < p'u repose a San Catàvete >, va te l'acchje accume fù'! Tutt'a ffile le Mistére scére o' larie d'u Calvàrie rét'a l'Arcivescovate, a do' stàvene le tré Cruce e indr'a nnicchje 'a Mamma Sande, ca vuardave cu' delòre 'u Figghje carresciànne 'a Croce!...
Ci'u vé ddice... te le crèdene 'ste cose?
Quanne pass'a prucissione o' retorne d'a marìne quann'u Sole s'ha levate vase a' Mamma Addulurate, ca da rét'a le Mistére porte 'a facce accum'a cére!...
Cì t'u créde ca jè vere!...
Ca su'a praje 'u pescatòre 'mbrà le varche rìte e nnasse, s'ascenòcchje, chjange e préje quann'a Vija Cruce passe... cu vé 'mmàrche arréte 'u ponde c'ha da returnà ch'è ll'ore ca resùscete 'u Signòre!
Ci'u vé cuènde a cchide d'osce... te l'appùrene 'ste cose?
Ije diche none!.